Die hemeldruin bo is swaar bewolk.
‘N dreigende massa wat maal en kolk.
Bliksem strale skiet na benede.
Vader, verhoor tog ons smeek gebede.
Dan donder die weer soos ‘n leeu se brul.
Die huis en skuur staan in vlamme gehul.
Mens en dier hardloop vir beskut.
Want die gietende reen dien geen nut.
Dan bars die hemelruin in water vloed.
Sonder genade vergiet hy bloed.
Verspoel, verniel, in dolle vaart.
Verwoestende, meedoonloos, onbedaard.
In ‘n oogwink is alles verby
‘N duiwel wraak is op die aarde bevry.
Maar tog so mooi is die wat nog lewe.
Aldan so bang met harte wat bewe.
En nederig kan se, ons,Heer ons koning.
Aan hulle gee hy, die hemel as woning.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment